post

در ادامه موارد قبلی ارائه شده در خصوص اهمیت زبان بدن در تدریس(اهمیت حرکات دست در تدریس)، قصد داریم در این متن به اهیمت استفاده از چشم و حرکات آن در تدریس بپردازیم. همانطور که می دانیم چشم یکی از مهمترین قسمت های بدن در برقراری ارتباط دوسویه می باشد و در خیلی از مذاکرات ،رفتارها یا معاملات تجاری ، چشم ها هم به نوعی حرف می زنند و از طریق دیدن چشم مخاطبین خیلی از نکات و برداشت ها را می توان انجام داد.

در تدریس هم مدرسین می بایست روش های بهره گیری مناسب از چشم را دانسته و درباره مطالعه نکات زیر به این اهمیت واقف شوید:

• با تمامی مخاطبین خود در کلاس تماس چشمی برقرار کنید( فقط به یک فراگیر خیره نشوید) ، به این تکنیک ،فانوس دریایی می گویند. مخاطبی را از قلم نیندازید و درطول تدریس به این موضوع اهمیت دهید.

این تماس چشمی لزوما بلند مدت نخواهد بود بلکه در بسیاری از موارد کوتاه مدت و گذرا و حاکی از توجه داشتن به فراگیران می باشد.
در صورتی که به مخاطبین خود به صورت مستقیم هم نگاه نمی کنید ولی به صورت کلی و سریع از نگاه خود ایشان را گذر دهید.

• با نگاه کردن به فراگیران، ارتباط و پیوند دوسویه ایجاد کرده و ایشان هم به شما توجه کرده و بیشتر احتمال می رود که با دقت بیشتر به مطالب شما گوش فرا دهد.

• در کلاس ها و سخنرانی های شلوغ با رنگ ها و صداهای مختلف که برای مدرسین اغلب استرس زا خواهد بود، نگاه کردن به مخاطبین در چند ثانیه به شما اطمینان خاطر و اعتماد به نفس در کنترل خودتان را داده و سبب می شود که به آرامش لازم برسید.

• اگر مخاطبین خود را نگاه نکرده و تماس چشمی برقرار نکنید نمی توانید انتظار داشته باشید که حرف های شما را قبول کرده و به آن اطمینان کنند و متقاعد شوند.

• تماس چشمی با مخاطبین سبب جلوگیری از عدم تمرکز آنها شده و ضمن سر شوق آوردن، سبب مشارکت ایشان در مباحث می شود.

• در مواردی که مخاطبین شما بسیار زیاد هستند که امکان تماس چشمی با همه ایشان ممکن نیست؛ سعی کنید فضا را منطقه بندی کرده و تمامی مناطق را پوشش دهید.

• چنانچه به هر دلیلی ، مخاطبینی خاص از تماس چشمی مدرس رنج می برند به این کار پایان داده و تکرار نکنید. باتوجه به فرهنگ ها و قومیت ها این موضوع می تواند بیشتر اهمیت داشته باشد.

• به طور بیش از حد و متعارف به سقف ، زمین و فضاهای دور خیره نشده و توجه نکنید که از نظر فراگیران، انجام این موضوع، حاکی از عدم اعتماد به نفس و عدم تسلط  مدرس روی موضوعات آموزشی می باشد.

ترجمه و تالیف : سرای مدرس

منابع:
virtualspeech.com
syntaxis.com